IMG_5113

Afhaalchinees

De bezorger staat met zijn helm in zijn hand de bestellingen per telefoon af te handelen. Hij herhaalt de bestellingen en tikt ze in de computer.
Zijn bazin grijpt direct in bij het horen van “grote loempia”. “We hebbeh keen krote loempia meeh, jij moet klant terugbellen!”
Hij belt de klant terug.

“Ja goedenavond meneer u spreekt met de bezorger, u heeft een grote loempia besteld maar die zijn helaas op!”

Aan de andere kant is er duidelijk diepe teleurstelling. Het gezicht van de bezorger wordt bleker en bleker bij het horen van de woorden van de klant. Hij zegt met knikkende knieën tegen zijn bazin: “De klant wil de bestelling annuleren en zijn geld terug.”

Nee niet annulehe en geld teruh, zeg maar dat we morgeh wel krote loempia kunnen brengen”

De lieve jongen kreeg de meest onmogelijke opdracht van zijn bazin. Hij moest aan een klant vertellen dat het eten niet vandaag, maar morgen bezorgd zou gaan worden. Met de grootste weerzin zegt hij:

Ja eh meneer, wilt u de grote loempia misschien morgen hebben?”

Mijn neef en ik konden onze lach niet meer inhouden. Hoe kan je nou met zo’n slecht alternatief komen?  De bezorger verbrak zelf maar de verbinding en keek mij met een hulpeloze blik aan. Hij zei toen zijn bazin even weg was: “ Echt waar. Die Chinezen… Ze zijn echt gek hier man”

De telefoon ging weer.

Er was een Chinees persoon aan de andere kant van de lijn. Hij gaf een collega de telefoon. De collega zei drie zinnen en gaf daarna de telefoon terug aan de bezorger: “Straks aan baas geven, Chinese mensen!”
De jongen zegt nog heel beleefd door de hoorn: “One moment”

De bazin komt terug en krijgt de telefoon van de jongen. Ze neemt op, maar aan de andere kant is er al opgehangen. “Waarom is eh opgehangeh!? Wat heb je gedaan?”
Ik zei ‘one moment’. Meer niet.”
“Nooit Engels tegeh Chinese mensen prateh, vertrouweh ze niet! Nooit meeh one moment zeggeh”

De jongen hield het voor gezien. Zette zijn helm op en reed zonder eten mee te nemen weg.
Mijn neef en ik probeerden ons op iets anders te focussen. We hoorden muziek, van dat Chinese ge-tingel-tangel. Als afleiding probeerde ik het liedje te ‘shazammen’. Het nummer werd helaas niet herkend.
Mijn neef herkende het nummer wel, hij zei: “Dit is nummer 110 met extra triangel.”

Tot volgende week,

K.

Deel dit bericht