Samen?
Vorige week was ik ziek. Mijn lichaam gaf aan even pas op de plaats te maken met mijn drukke plannen. Prima aangegeven. Geaccepteerd en op de bank en in bed uitgeziekt. Dat gaf me de tijd om eens na te denken over relaties en waarom mensen samen zijn. Want het doet me vaak pijn dat mensen uit elkaar gaan of dat er geen echt contact met elkaar wordt gemaakt.
Mijn ideaal is dat mensen van elkaar houden en empathie voor elkaar opbrengen. Dat er inlevingsvermogen heerst. Je hoeft het niet helemaal te begrijpen, maar je kan wel luisteren en een poging doen. Je staat met z’n twee naast elkaar. De een hoeft niet de boventoon te voeren ten opzichte van de ander. En de ander is niet alleen bezig met zichzelf, maar zorgt dat er een leuke verrassing in de brievenbus klaarligt voor de een.
Hoe vaak zie ik dit? Hoe vaak hoor ik dit? Misschien ben ik te cynisch en te romantisch en verwacht ik veel te veel van de mens. Maar het lijkt wel alsof het individualisme binnen de liefde het gaat overnemen. Het echte contact, het echt om elkaar geven. Ik zie stelletjes waar ontzettende machtsverhoudingen heersen en ik zie oppervlakkige relaties waar het volgens mij om ‘de relatie’ gaat. Zodat je er dan bij zou horen.
Ik denk dat als je echt van jezelf houdt, dat je dan jezelf uit kan delen aan de ander. Dat er dan een zelfbewustzijn heerst die de ander kan laten excelleren. Zolang dat zelfbewustzijn er nog niet is, kan je de ander alleen maar op een kunstmatige wijze blij maken. Dat kost je extra energie. En als je de kunstmatige wijze probeert maar merkt dat de andere kant dat niet waardeert, dan zit je met de gebakken peren! ‘Want hoe moet je het dan bolwerken?’.
Het is net zoals met de uitleg van de veiligheidsvoorschriften in een vliegtuig: “Eerst het gasmasker bij uzelf daarna pas bij de kinderen.” Precies zoals mijn lichaam vorige week ook aangaf. Eerst zelf even rust nemen, daarna gaan we wel weer kijken hoe het met de anderen gaat.
Als je van jezelf houdt en dat uitstraalt naar de wereld, ben je al heel erg rijk.
De empathische man of vrouw, die niet stresst over munt of gember thee.
Puur iemand die begrip toont of luistert naar je klaagzang en al je gezeik.
Die man of vrouw mag tegen je zeggen: “Zeg schat, zullen we naar zee?”.
Tot volgende week,
K.
