Geen prioriteit
Iedereen kent het gevoel. Je bent klaar voor je afspraak, hoopt op vruchtbaarheid maar je merkt aan alles ‘Ik ben geen prioriteit’. Op je werk, in liefdesrelaties, vriendschappen, studieomgeving, overal vindt het plaats.
Een afspraak loopt niet zoals van tevoren gedacht. Ik heb in mijn hoofd dat ik een uur met iemand intensief aan iets kan werken maar na een kwartier zit ik alweer alleen in mijn hemd te zweten.
Ik voelde dat er aan de andere kant iets belangrijks heerste dat misschien wel over leven of dood ging.
Dan heeft mijn afspraak inderdaad geen prioriteit. Levensbelang gaat boven eigenbelang.
Een volgende afspraak check ik bij de persoon waarmee ik die afspraak heb.
Kwartiertje!
Wordt half uur, en wordt erna gecanceld en doorgeschoven naar maandag.
Wederom geen prioriteit.
Afspraak met weer iemand anders, die een dag later gepland staat, wordt op diezelfde dag gecanceld.
Want, geen prioriteit.
In de avond, tijdens acteerles, krijgt menigeen feedback.
Ik krijg weinig tot niks te horen.
Ik twijfel nu, ben ik weer geen prioriteit?
Of doe ik het gewoon goed?
Maar nee, ik twijfel niet.
Ik zie het positief.
Blijkbaar staan anderen onder een dermate druk dat ze niet anders kunnen.
Ik kan ze daarna tegenkomen en zien dat ze tijd maken om een biertje te drinken en ik kan horen of zien dat ze plezier maken. Word ik dan jaloers of ben ik dan teleurgesteld?
Eventjes.
Maar daarna verplaats ik het naar mezelf.
Hoe consequent ben ik?
Hoe zou ik in leven of dood situaties mezelf verhouden tot mensen die graag iets van mij willen?
Hoe zou ik in hele drukke tijden mijn tijd verdelen en er voor zorgen dat ik er niet aan onderdoorga?
Misschien ben ik dan nog wel erger dan een ander.
Ik zal toch nog nooit snappen waarom dingen gaan hoe ze gaan.
Het enige gevoel wat er bij mij overheerste was het gevoel van ‘geen prioriteit’ te zijn.
En als je dat gevoel vier keer achter elkaar in je bek krijgt, dan ga je wel even nadenken.
Toen dacht ik terug aan mijn oma.
Zij vroeg vorige week aan mij of ik haar kon helpen met een computerprobleem.
Ik keek in mijn agenda en zag weinig opties.
Volgende week zaterdag zou de eerste kans kunnen zijn.
Maar ik maak daar gewoon vandaag van.
Dat is het voordeel van ‘geen prioriteit’ zijn.
Tot volgende week,
K.
