Vrouwen eisen een heel grote rol in mijn leven op. De vrouw heeft namelijk altijd gelijk.

Totdat ik doubleerde in vier HAVO hebben de meisjes op school mij gezien als een opmerkelijk mannetje. Ik paste niet bij de ‘stoere’ jongens, ik was geen nerd, ik was geen gothic en ik was ook niet de zoon van elke docent. Maar zo gedroeg ik me wel. Want met hen kon ik praten. Zij lieten me in elk geval uitpraten en ik had het idee dat ik van hen meer kon leren dan van de stoere praatjes van m’n klasgenoten.

Dat moet voor de meisjes van de middelbareschool een vreemde gewaarwording zijn geweest. Dat ze tegen elkaar zeiden:
“Hij kijkt wel naar ons, maar zijn blik lijkt wel heel erg op die van m’n broertje! Het is niet dat hij mij wil veroveren ofzo, wat jammer. Hij is best wel leuk, maar hij moet gewoon anders kijken! Wat een gekke jongen! Misschien moeten we een keer met hem gaan praten ofzo, kijken hoe hij dan is.”

Vanaf dat moment hebben de vrouwen mij unaniem gefriendzoned. De aandacht van de meisjes vond ik hartstikke leuk. Ik begon ze daardoor steeds interessanter te vinden. Maar de meisjes hadden geen interesse in mij. Ik liet mijn zelfvertrouwen te weinig zien, ik keek ze als hun broertje aan en ik luisterde veel te goed naar al hun bullshit verhalen.
Het was ook lastig. Ik werd geïndoctrineerd door de veel vertellende vrouwen en moest daarin de stoere man proberen te blijven. Dat lukte me niet. Ik ging me net als de vrouw gedragen. Ik ging het ‘asociale’ gedrag van de man verachten. Ik kon opeens gesprekken voeren waarin ik zei: “Dat hij je zo behandelt kan echt niet Andrea. Hij kan toch op z’n minst zijn berichtje met drie x’jes afsluiten, ik bedoel liefs of hvj hoeft echt niet, maar geen enkel x’je en een koud ‘tot straks’ is echt not-done.” 

Dat was vroeger, maar nog steeds zijn er in mijn leven heel veel vrouwen om mij heen. Op mijn studie is tachtig procent vrouw, ik heb louter vrouwelijke collega’s bij m’n baantje en als ik naar mijn ouders kijk ben ik het tweelingzusje van m’n moeder. Allemaal niet erg. Want vrouwen zijn leuk, slim en sommigen ook aantrekkelijk. Maar….

In de zesentwintig jaar die ik nu leef heb ik me veel te vaak druk gemaakt om dingen die er helemaal niet toe deden. En door wie komt dat? JA! Door de vrouw! Het gaat over bullshit! Ik heb me veel te vaak iets aangetrokken van de klaagzang die ik altijd te horen kreeg ‘nou wat mijn vriendje nu weer heeft gezegd’. Dan dacht ik slim te zijn en dat soort teksten nooit in het bijzijn van een vrouw te zeggen want dan zou er niks aan de hand zijn! Dan word ik haar perfecte vriendje! Nou, dat heb ik geweten. De tyfus.
Er moet juist over je gejankt worden, want dan doe je ertoe! Je moet juist die kutopmerking maken want dan ben je tenminste een kerel waar niet zomaar overheen gelopen wordt! Je moet haar juist negeren wanneer ze om aandacht vraagt. Het is allemaal compleet debiel.
Dus…

Lieve vrouwen, jullie zijn allemaal ontzettend slim en hebben altijd gelijk.

Tot volgende week,

K.

Deel dit bericht