Het vijfde wiel
Iedereen is wel eens het vijfde wiel.
Bij gesprekken, afspraken, ontmoetingen en begroetingen.
Maar de meest irritante: een gesprek wat je met iemand hebt wat een derde volledig overneemt en jij door hem/haar het leuke gesprek kwijt bent.
Mensen die heel dominant jouw gesprek gaan overnemen en heel erg gewichtig over willen komen. Ik heb daar zoveel moeite mee. Ga het “belangrijke gesprek” op een plaats en moment voeren waar dat hoort! Niet op een feest/festival of in een volle kroeg. Nee ga naar een volkomen verlaten grand-café, waar je, zonder dat je muziek op de achtergrond hoort, het gesprek volledig anoniem kan voeren. Zo hoort het te zijn.
Dit betekent niet dat ik nu gesprekken uit de weg ga. Ik ga ze juist nog meer aan en ga nog vaker op m’n bek. Als ik niet belangrijk genoeg word bevonden zal daar vast een reden voor zijn, dus ga ik nog vaker de confrontatie aan om ervan te leren.
Hoe meer ik zo’n situatie aanga, hoe leuker ik het begin te vinden. Ik krijg het idee dat het me allemaal niet boeit, als ik het maar leuk heb. Daardoor hebben de mensen waarmee je bent het ook leuk. Maar als ik degene ben die het vijfde wiel krijgt toegeschoven, zullen de mensen die hem uitdelen zich daar niet lekker bij voelen.
Dat je het gesprek wel hoort, maar je merkt aan het gesprek dat jij niet wordt aangekeken. Maar het gesprek wordt wel net hard genoeg gevoerd waardoor jij het net kan volgen. Het gevoel van een speler die bij het eerste elftal van de plaatselijke hockeyclub speelt, altijd keihard traint maar nooit een wedstrijd zal spelen en de coach hem steeds, ongewild, moet teleurstellen.
Iedereen kent het toch, dan loop je alleen en dan kom je een stel tegen waarvan je alleen de jongen kent. Jij zit en zij staan, ideaal. Je stelt je nog wel effe voor aan degene die je niet kent maar je weet dat het kut wordt.
– Ten eerste: Ik zit en zij staan, gelijk al een ongemakkelijke situatie met ongewilde dominantie; van boven naar beneden communiceren.
– Ten tweede: Ik ga een gesprek aan wat nergens naartoe leid! Koetjes en kalfjes en je kan als je elkaar een andere keer tegenkomt zeggen dat je elkaar toen daar en daar hebt gezien. Te gek.
– Ten derde: Het is zo kut voor degene die je niet kent om daar te staan! Je kan alleen maar schaapachtig meelachen om veel te slechte inhoud die je ook nog eens niet boeit!
Mijn advies is om in het laatste geval de boel voornamelijk te neutraliseren, het leed zo kort mogelijk te laten duren of iets met het tweetal te gaan drinken en onderwerpen te behandelen die met z’n drieën te bespreken zijn, waarbij er zelfs iets meer aandacht gegeven mag worden naar de derde persoon.
Je weet precies wanneer je het vijfde wiel aan iemand uitdeelt, doe dat weloverwogen en met mate.
—————————————————————————————————————–
Deze week de Concessieloze Quote!
Hockey feestjes, TD’s(The Dansant), in het Amsterdamse Bos bij Hurley, Amsterdam of Pinoke. In een totaal volgepakt hockeyclubhuis is deze conversatie altijd aanwezig:
“Hee gozer hoe is het?”
“Ja goed man met jou?”
“Hoeveel heb je gespeeld?”
“Wij waren vrij, jij gewonnen?”
“Ja man, moesten echt tegen een stel boeren, kwamen uit Badhoevedorp ofzo.”
“Hee ik spreek jou zo, ik ga ff bier halen”
“Goed man, ciao.”
Dit tweetal ziet elkaar nooit meer en “het vijfde wiel” zegt dan tegen zijn vriend:
“Hee wie was dat?”
“Ja dat was Diederik, echt een pauper. Kan totaal niet hockeyen, maar neukt wel met Anne-Fleur, de lul.”
Tot volgende week,
K.
