Ik ben er ook nog
Neem de ruimte, ik maak al genoeg pas op de plaats, ik ben er ook nog.
Die gedachte gaat eens in de zoveel tijd door mijn hoofd. Het is herfstvakantie. Er is een week rust. Een week met leuke dingen. Ik ben er ook nog.
Dienstbaar opgesteld, geluisterd, geholpen, opgehaald, gebeld, ruimte gemaakt. Hoe moet dat ook alweer? Ruimte nemen? In plaats van ruimte geven? Ik ben er ook nog.
Bedenk ik me dat ik nu lijk op zo’n muntthee zeik gesprek in een café? Zeker. Wat ontzettend kut zeg. Dan hoor je van die gesprekken “Nou, dan is het maar effe lekker kut, Annemiek.” Maar café? Hoe? Daar ben je al in geen maanden meer geweest! Die gesprekken zijn daar niet meer. Jezus wat kut.
Ruimte nemen dus. Nou! Succes! Pleasen is leuk, maar jezelf pleasen toch net iets belangrijker. Even in de kracht gaan staan. Weten dat je leeft! BAM.
Tot volgende week,
K.
