Je weet het niet
Volgens mij is dat uitgangspunt bij iedereen in de wereld nu nog duidelijker; “Je weet het niet”. Je probeert de controle wel te houden over alles wat je wel en niet doet, maar toegeven aan dat je het niet weet is volgens mij het meest krachtige gedrag. Daarmee bedoel ik niet dat je geen educatie tot je neemt, niks gaat ondernemen en maar kijkt wat er gaat gebeuren in het leven. Nee, maar een blanco gedachte over zaken waar je je niet in hebt verdiept lijkt mij fijn.
Hoe vaak ik wel niet ergens een ‘zogenaamd sterke mening’ over had, die een paar minuten later keihard omver werd geblazen door iemand die daar zich in verdiept had of zelf ervaringsdeskundige was. In een van mijn eerste columns bijvoorbeeld; ik had een mening over de gehandicapten-stoel in de tram. Die stond met de rugleuning naar voren, zodat je als je daarin zit achteruit rijdt. Dat vond ik belachelijk! Men heeft al een handicap! Dan moeten ze ook nog eens misselijk worden en achteruit rijden. Ridicuul!
Absoluut niet ridicuul legde, een helaas overleden, rolstoelster mij uit. Dit was puur voor de veiligheid. Mocht de tram een noodrem maken dan schiet de rolstoel niet naar voren, maar naar achteren de stoel in. Daarmee wordt nog een botsing voorkomen. Ik hield heel snel mijn grote mond dicht, en bood mijn excuses aan.
Ik dacht niet na over wat de achterliggende gedachte zou kunnen zijn. Ik vond iets, en daar had ik gelijk in! Vrijheid van meningsuiting! Dit vind ik, en daarom moeten andere mensen dat horen. Want zo zit het.
Absoluut niet dus.
Vorige week keek ik naar Dit Was Het Nieuws, een satirisch tv-programma van de publieke omroep. Daarin maakten bevriende cabaretiers, op zeer grappige wijze, in de eerste twaalf minuten de grond gelijk met de actie #ikdoenietmeermee. In een masterclass van alle schrijvers van het programma en de teamcaptains Peter Pannekoek en JanJaap van der Wal, kreeg de kijker de best mogelijke educatie. Harm Edens, Eveline de Bruijn en Soundos el Ahmadi leverden stuk voor stuk topkwaliteit en lieten zien dat de #ikdoenietmeermee actie behoort tot de meest krankzinnige actie ever.
Daarover kwamen ook direct excuses van de hashtaggers en haalden ze hun filmpjes weg. Volledig mee eens, goede actie. Exact hetzelfde wat ik toen ook had meegemaakt, op een ander niveau uiteraard, maar hetzelfde idee. Die vorm van excuses, en aangeven dat je een fout hebt gemaakt en daar op terug wilt komen vind ik ontzettend sterk.
Daarmee toon je aan dat je een ontwikkeling hebt gemaakt in het leven.
Al doende leert men. Als je het niet weet, maak je uiteraard fouten. Daardoor weet je het voor de volgende keer wel.
Zo gaat het leven verder.
Tot volgende week,
K.