Op 3-01-2014 begon Karelscolumn. Vijf jaar en een dag geleden. Ongelofelijk.
Het begon als een oplossing nadat ik in mijn gezicht was gespuugd. Het is nu een wekelijks, vast ritueel dat niet alleen op mijn website te lezen valt, maar ook daadwerkelijk vastgehouden kan worden in boekvorm, namelijk Karelscolumn Deel 1, en het is ook nog eens via de radio NH Gooi in het programma ONAIRWIN te beluisteren!

Wie had dit vijf jaar geleden durven denken?
Ik niet.
Of nou?
Misschien toch wel.
Wat maakt het ook uit.

Het enige wat ik weet is dat ik vijf jaar elke week ontzettend veel plezier in heb om te schrijven wat ik wil. Ik ben natuurlijk wel een paar keer ziek geweest, of heb vakantie genomen. Want om eerlijk te zijn, dit is column 237. Ik had op 260 kunnen zitten. Blijkbaar waren die columnloze-weken nodig.

Want ik houd van mijn column. Het is een vast ritueel in mijn week, en ik moet die soms op de meest gekke locaties schrijven. Vaak krijg ik van mensen te horen dat ik onderdeel van hun zittende toiletmoment ben. Met alle plezier! Ik voel me vereerd dat ik op zo’n intiem moment, bij jullie mijn grote boodschap mag doen.

Vijf jaar geleden. Toen woonde ik nog ergens anders. Had ik nog geen HBO-Diploma op zak, waar mijn column een hele grote bijdrage aan heeft geleverd. Had ik nog een andere baan. Wist ik niet dat ik daarna vijf verschillende banen tegelijk zou krijgen.

Vijf jaar een column. Het is mooi om daarop terug te kunnen kijken. En te weten dat er nog veel meer gaan komen.
Wie weet waar ik dan sta?
Durf ik het al te denken?
Ja.
Durf ik het al te zeggen?
Nee.

Dat komt over vijf jaar wel.

Lieve lezer. Ik hou van je. Al vijf jaar lang ben je een warme deken.
Je bent geweldig, en dat weet je zelf ook.

Tot volgende week,

K.

Deel dit bericht