Een vrolijke barbier die met een vlijmscherp mes mijn baard zou reduceren tot wangen zonder stoppels. Dat is, sinds mijn vakantie naar Turkije, een wens van mij geweest. Maar in Turkije durfde ik het niet aan.
Ten eerste spreek ik die taal niet, maar wat mij het meest beangstigde is dat die robuuste kappers daar zo vol passie en toewijding in hun werk op gingen dat ik waarschijnlijk zwetend in die kappersstoel zou zitten en heel vaak “Yes, it’s okay” zou liegen.

Na een aantal keer bij mijn kapper te zijn geweest voor millimeter-sessies had ik de vraag gekregen of ik mijn baard ook bewerkt wilde hebben en zo ja dan met een mes of met een trimmer. Ik liet het dan altijd bij een trimmer. Dat mes komt wel met een speciale gelegenheid, zei ik dan. Nu was dat moment aangekomen. Een van mijn goede vrienden trouwt! Dus het werd tijd om het barbiersmes te trotseren.

“Wil je je baard met een trimmer of met een mes?”, vroeg de kapper met licht Amsterdams accent.
“Met een mes.”, zei ik gedecideerd.
“Oh, je gaat voor een klien sjeef al de wee?” zei hij met een prachtig plat-Amsterdams-Engels accent. “Moet ik ook een keertje doen, misschien zo net voor de zomer. Ik heb het eigenlijk nog nooit gedaan weet je dat? Ik heb al vierentwintig jaar mijn eigen kin niet meer gezien!”

Zijn collega zou mij gaan “Klien Sjefen”. Ik keek er echt enorm naar uit! Spannend!
Zijn collega vroeg aan mij: “Heb je dit wel eens eerder gedaan?”. “Nee”, zei ik. “Gewoon van genieten” Ok! Dat was het devies!  Mijn stoel werd in de lig-stand gesteld en ik wachtte af. Opeens kreeg ik een warme lap om mijn gezicht heen gewikkeld. Hetzelfde idee wanneer je bij de Chinees klaar bent met het toetje en je dat warme handdoekje krijgt. Maar dan dat je hele gezicht erin verdwijnt en de doek heel lang warm blijft. De lap ging eraf en voor het eerst in mijn leven kwam er scheerschuim op mijn wangen en onder m’n neus. Uit een natuurlijke reactie gingen mijn ogen dicht en ging de barbier aan de gang met z’n mes.

Het was enorm rustgevend! Ik hoorde jazzmuziek, af en toe een schraapje van het mes en de barbier draaide af en toe aan mijn hoofd. Om mij heen rook ik de frisse geur van mint, hoorde ik een espresso apparaat verse koffiebonen malen en kwamen voorzichtig lente-zonnestralen de kapperszaak binnen.
Ik had het idee dat ik een koninklijke behandeling aan het ondergaan was.

“Hij is flink koud hoor”, zei de barbier. Mijn hoofd werd opeens ingewikkeld in een onderkoelde lap. Ik kreeg een kleine brainfreeze maar die voelde gek genoeg lekker aan. Daarna werd mijn gezicht nog eens goed gebalsemd en was de koninklijke behandeling klaar.

“Je was helemaal sen he!?”
“Ja! Dat was echt genieten! Een koninklijke behandeling!”
“Ik ga het ook doen, zo net voor de zomer!”
“Mooi, dat is afgesproken!

Tot volgende week,

K.

Deel dit bericht