Liedjes ontdekken
Een ‘nieuw’ liedje ontdekken is heerlijk.
Voornamelijk liedjes waardoor ik ineens opveer en het nog een keer wil horen.
Heerlijk gevoel is dat.
Dan begint de zoektocht naar de titel en de artiest, zodat ik het thuis kan spotifyen of youtuben.
De oplossing: Shazam! De app die geluiden registreert en daardoor de artiest en de titel kan herkennen!
Zo was ik bijvoorbeeld in een comedyclub in België waar er een nummer speelde wat ik nog nooit gehoord had. Ik knalde direct mijn Shazam aan en kreeg Carolina Liar – Show me what i’m looking for. Hebbes! Die valt nu altijd terug te luisteren. Dat het liedje in 2009 vijf weken in de top veertig heeft gestaan laten we even buiten beschouwing. Zo goed is mijn muziekkennis nou ook weer niet.
Maar Shazam werkt niet altijd.
Twee jaar geleden was ik op een trance festival. Een van mijn favoriete dj’s gaf een prachtige liveset weg, met in het begin een liedje wat mij totaal in vervoering bracht. Shazam wel geprobeerd, maar het lukte niet. Nu bijna twee jaar later ben ik eindelijk achter het nummer wat mij toen en nu ook weer kippenvel geeft. Ik heb de playlist van de dj gevonden! Zo kan het natuurlijk ook nog. Dus word ik nu enorm blij van Chris Schweizer & Mark Sixma – The Saga (Original mix).
Toen er nog geen Shazam was heb ik er meerdere jaren over gedaan om het liedje: “Another Day” van “Buckshot Lefonque” tot mij te krijgen. Hoe vaak ik vroeger wel niet het woord “Another Day” had ingevuld op Kazaa of Limewire, ik kwam nooit op de juiste “Another Day”. (Hierdoor heb ik wel meerdere “Another Day’s weten te ontdekken overigens.)
Ik zag de naam “Buckshot Lefonque” wel staan, maar deze naam kon ik niet relateren aan het liedje.
Bij de naam “Buckshot Lefonque” moest ik eerder denken aan een groep gangster-rappers die met een zeer agressieve uitstraling en drive-by shootings de buurt onveilig maakten. Niet aan een mooie saxofoon solo en emotioneel zingen over een nieuwe dag! Zo kan je nog wel eens verrast worden.
Zo verraste René Froger mij ook door bij het televisieprogramma “De Lama’s” het liedje “Jij moet verder” te zingen. Ik ben geen fan van de muziek van René, maar dit liedje viel bij mij in goede aarde. Totdat ik met mijn ouders in een café zat en de melodie van het liedje herkende maar er een Engelse tekst bij hoorde! Dus ik zei tegen mijn ouders: “Ik ken dit!”. Waarop mijn vader al lachend zei: “Ja? Ken jij dit? Ken jij Gilbert O’ Sullivan met Nothing Rhymed? Gozer met een alpinopet en een pofbroek uit de jaren ’70? Dat lijkt mij sterk”.
René had de melodie gejat en er andere tekst op geschreven!
Vanaf dat moment heb ik nooit meer naar de versie van René geluisterd en alleen nog maar naar de echte originele versie van Gilbert O’ Sullivan – Nothing Rhymed.
Ik luister mijn ontdekkingen vandaag lekker terug!
Tot volgende week,
K.
