Maar daarna
Dat je iets moet doen waar je eigenlijk helemaal geen zin in hebt.
Dat je langer moet blijven op je werk.
Dat je even helemaal geen geld hebt.
Dat je al super lang geen seks hebt gehad.
Dat je jouw vrienden moet bellen omdat zij dat niet doen.
Dat je een ongeluk hebt gehad.
Dat je vertraging met de trein hebt.
Dat je toiletpapier op is, wanneer je het heel hard nodig hebt.
Dat iemand steeds ‘aan het typen’ is op whats app, maar nooit op verzenden klikt.
Dat je al heel lang een scheet moet laten op een plek waar iedereen het duidelijk zal horen.
Dat je iemand tegenkomt in het openbaar vervoer die maar blijft lullen, en dezelfde halte eruit moet.
Dat je jezelf kapot traint, en de trainer zegt dat er op het einde nog een half uur conditie-training bijkomt.
Dat je iemand meerdere keren belt, maar steeds direct de voicemail krijgt.
Dat je ontzettend veel huiswerk moet maken voor morgen, en dat de eerste twee uur toch niet uitvallen.
Dat je opeens je computer moet updaten.
Dat je telefoon marketeers aan de lijn hebt die je intieme moment met je vriend(in) verstoren.
Dat je jeuk aan je naad hebt, maar niemand wil laten zien dat je daar gaat jeuken.
Dat je net op de fiets gestapt bent, en het volle bak gaat regenen terwijl jij je suède mantel draagt.
Dat je slaapkamerlamp het begeeft wanneer je ’s nachts eruit moet voor het toilet.
Dat je OV-chipkaart 19,90 aangeeft wanneer je met de trein moet.
Dat je afspraak op het laatste moment afzegt.
Dat je mensen de verkeerde informatie hebt gegeven, en ze daardoor nog langer moeten wachten.
Het zijn allemaal momenten waar je je ontzettend kut over kan voelen. Waar je boos om wordt, of misschien wel verdrietig. Het maakt je moedeloos en zorgt er misschien wel voor dat je er even uit bent. Maar volgens mij heeft elk brein hier een trucje voor. Je weet de oplossing al. Het ligt al voor handen. Maar soms vind je de kracht niet om het zelf uit te voeren. Dat is niet erg. Dan kan je hulp vragen.
Als je het belangrijk vindt om over deze zaken te klagen naar mensen toe, weet dan dat je negatieve aandacht aan het vragen bent. Dat het niet vruchtbaar is voor een gesprek. Dat je niet de juiste energie aanspreekt. Dat je eigenlijk je verantwoordelijkheid wil ontlopen en kiest voor de makkelijke weg. Lekker klagen. Alles lekker kut, en de ander moet dat aanhoren en een oplossing gaan verzinnen.
Nee joh! Denk eens aan “maar daarna”! Dat je in het kutte moment zelf al gaat bedenken wat er leuk aan is. Dus stel je hebt die regentocht met je suède mantel. Weet dan dat je daarna lekker kan douchen en die andere jas ook weer een kans kan krijgen. Of dat je afspraak op het laatste moment afzegt, waardoor jij een andere invulling kan geven aan je dag waar je anders niet aan toegekomen was. Kijk naar het leuke. Dan zal het leuke ook naar jou kijken.
Tot volgende week,
K.
