Snooze-bahn
Mijn hostelkamer bestaat uit acht bedden. Ik heb bed nummer drie. En het is er heet. Snikheet.
Zeven van de acht personen zijn in Berlijn voor een baan en een kamer. Alleen ik ben er voor vakantie. Gelukszoekers uit Italië, Iraanse Denen die zich niet meer thuis voelen door cartoons. Kortom, prima vakantiesfeer waar ik me in bevind.
De volgende dag koop ik een kaartje voor het openbaar vervoer in Berlijn (€ 37,50 voor 5 dagen). Ik kan gaan waar ik wil. Ik besluit de eerste dag voornamelijk veel te voet te doen om zoveel mogelijk de toeristische trekpleisters van de stad te zien. Heerlijk.
Dag erna besluit ik een S-bahn (metro) tour te doen. Even de beentjes wat rust gunnen.
Ik neem de S-bahn die een rondje door Berlijn rijdt zonder een eindstation te hebben. Alle S-bahn’s hebben een eindstation; “nach Potsdamerplatz” of “nach Ost-Bahnhof” deze S-bahn heeft als eindstation “nach Ring”. Apart.
Ik zit lekker, kijk een beetje om me heen en neem de buitenwijken van Berlijn in me op.
Bij “Tempelhof” stappen er veel mensen in. De deuren sluiten na een prachtig geluid.
De Duitse artiest Paul Kalkbrenner heeft mij verliefd gemaakt op dit geluid met zijn nummer “Train”. Ik geniet nog na van het geluidje en opeens wordt er door de coupé geschreeuwd: “Fahrschein bitte!”.
Niemand had dit verwacht. De controleurs in Berlijn zijn incognito. Goed!
Iedereen direct in z’n tas of broekzak. Ik laat vol trots mijn kaartje aan de controleur zien. Hij haalt direct zijn collega erbij. Die zegt in onaardig Duits: “Nexte Halt Aufsteigen!”. We stappen uit op het perron en hij gaat verder:
“Ausweis!”
“Wieso?”
“Karte nicht validiert”
“Aber ich bin ein ausländer, ich weiß das nicht”
“Ich bin nur die feststeller, du musst am Ost-Bahnhof nach das Kundenzcentrum gehen”
“Aber..”
“Wo wohnen Sie?”
Het gesprek was klaar. Met deze man viel niet te praten. Ik moest mijn gegevens geven en zo snel mogelijk naar Ost-Bahnhof. Die zouden mijn lot bepalen, Ost-Bahnhof…
Ik kom aan bij een soort douane bureau. “Die nexte!” schreeuwde balie twee.
Ik geef mijn gekregen papieren van de controleur en wacht in spanning af.
“You are a tourist?”
“Yes.”
“Then we make it seven euro’s, normally it would be forty.”
“Thank you.”
“You have to validate this ticket in the red box on the platform then it’s fine”
“Ok I will”
“Have a nice day”
“Bye”
Diezelfde avond ga ik laat slapen. In de ochtend word ik wakker door een wekker van een van mijn kamergenoten. Deze wekker gaat om 6:22. En hij wordt uitgezet. Maar de persoon staat niet op. Negen minuten later gaat het ding weer af.
SNOOZEN IN EEN HOSTELKAMER MET 8 PERSONEN.
Het is alsof een tandarts bij iedereen in de kamer een gaatje komt boren terwijl degene die daadwerkelijk een gaatje heeft snoep zit te eten.
Maar het kan nog leuker.
Dezelfde wekker gaat op de ochtend van mijn vertrek af. 4:00 (!).
Maar nu niet naast iemands hoofdkussen maar in een afgesloten locker. Iedereen wakker behalve degene die de sleutel van de locker heeft.
Ik heb een geweldige vakantie gehad.
Tot volgende week,
K.
