Sport kijken
Sport kijken. Dat is toch top. Het kan me zo blij maken. Pilsje, wijntje, niemand die in de weg staat. Gewoon kijken en genieten. Geen stomme vragen beantwoorden. Nee. Gewoon, kijken.
Shorttrack bijvoorbeeld. Onze Nederlandse wereld en Olympisch kampioene Suzanne Schulting. Geweldig! Heerlijke sporter. Altijd opgewekt. Mooie inhaalmanoeuvres, op kop rijden en niemand de kans geven om in te halen. Daar kan je opeens per ongeluk de tv voor aanzetten, terwijl je eigenlijk Netflix had willen kijken. Maar dan vol enthousiasme blijven kijken, omdat er zo ontzettend veel gebeurt op dat kleine stukje ijs.
Of tennis dan! Zelfs de uitslagen die ik niet via de tv kan volgen, maar wel via livescores op de website van een toernooi vind ik spannend. Dan kan ik naar het beeldscherm wijzen en vanbinnen juichen, terwijl ik aan het werk ben. Tennis is ook een mooie sport om te zien. Technisch, kracht, loopvermogen, mentaal. Er zit van alles in. En als je dan ook nog eens een aantal favorieten hebt, kan je helemaal opgaan in zo’n wedstrijd. Dan kan het me niet lang genoeg duren.
Hockey kijk ik het liefste live. En dan langs de kant, op een plekje waar eigenlijk niemand staat. Dat je niet steeds dat nutteloze gelul naast je krijgt van iemand die iets wil vinden, of wil praten over werk/relaties. Nee. Gewoon lekker kijken naar 22 gasten die heen en weer rennen en af een toe een strafcorner nemen. Misschien wel een pilsje in de hand, samen met een vriend. Maar geen gekut over aandelen of een twijfel of je nou wel of niet je trui aan moet doen. Nee. Kijken.
Voetbal maakt mij de afgelopen dagen enorm blij. De Champions League wedstrijden zijn zo ontzettend lekker. Enorme spanning. Tijdens de wedstrijd Real Madrid – Ajax sprong ik van vreugde tegen een wc deur aan. Ik deed een zogenaamde ‘Chest Bump’. Ik was zo in ontroering. Zo’n wedstrijd heb ik nog nooit in mijn leven gezien. Het geeft me hoop op de wedstrijden die komen gaan. Ik geniet enorm.
Mijn meisje nam mij mee naar een sport die ik nog nooit echt bewust heb bekeken. Rugby. Zoals je kan zien op de foto zaten we in een Ierse pub in Amsterdam. Ze kocht bier en we gingen zitten kijken. We waren uiteraard voor Ierland en die maakten echt gehakt van Frankrijk. Ik heb nooit echt om rugby gegeven, maar het heeft toch wel iets. De scheidsrechter is fantastisch. Iedereen luistert naar hem. Hij krijgt zoveel respect van de spelers. Iedereen is enorm fanatiek en gebruikt natuurlijk een bepaalde vorm van geweld, maar is nog steeds volkomen respectvol tegenover elkaar.
Dat zou je soms bij andere sporten ook willen zien. Geen gejammer op een voetbalveld om een overtreding of om iemand een kaart aan te naaien. Nee. Gewoon doorgaan. En als je jankt dan verlies je het respect van je eigen medespelers. Dat is rugby. Samen staan we sterk. Geen gejammer. Je gaat er volle bak in. Na de wedstrijd drink je, denk ik, bier. Samen met de tegenstander. En de winnaar betaalt. Zoals het hoort.
Tot 12 april! Ik neem, en ik ga even op, vakantie,
K.
