Structuurtjes
De afgelopen maand had ik columnvakantie. Even niks. Geen directe structuur. Cool!
Ik had daar absoluut plezier in. Even geen verplichtingen buiten mijn werk om. Gewoon lezen, chillen en af en toe een drankje. Zonder een directe regelmaat.
Maar ook lichte ontwrichting. Omdat mijn laptop nu niet meer in mijn leven is, schrijf ik mijn column op mijn telefoon. Mijn laptop is na, 8 jaar trouwe dienst en dus 5,5 jaar columndienst, bezweken aan een te grote hoeveelheid rode wijn over het toetsenbord. Les geleerd.
Maar ook dus een structuur verloren. Vaste combinaties die gemaakt werden met Candy-Crush + YouTube op de laptop moesten opeens via de PlayStation. Dus altijd in de woonkamer, en minder in de slaapkamer.
Op de donderdag waren mijn structuurtjes van “Lekker Niemand” en “De Karelscolumn Quiz” op Instagram, gestopt. Op vrijdag een maand niet meer actief als columnist. Wat was mijn nieuwe structuur dan? Ik moet toch structuur in mijn leven, om die daarna weer rustig af te breken, of keihard te gaan bekritiseren?
Ik ging een boek lezen van Herman Koch, en baalde van de uitkomst. Ik begon aan een boek van Charles Dickens, maar daarin werden kinderen geslagen, dus ben ik niet verder gaan lezen. Twee keuzes voor boeken die mij niet een energieke vibe gaven. Boekjes waar ik mezelf niet onderdeel van voel. Ook fijn om te weten.
Toch jammer, dacht ik. Of was het gewoon het gevoel dat het jammer was dat ik zelf niet iets creatiefs deed. Dat ik zelf weer onderdeel ben van mijn eigen verhaal. Dat ik dat dan op kan schrijven en dat andere mensen er dan iets van zouden kunnen vinden.
Natuurlijk. Dat is het. Nooit de lulligheid buiten jezelf leggen. Want ik zorg toch zelf voor die lulligheid? Ga dan niet boeken de schuld geven voor hun inhoud. Bedank ze juist! Ze hebben een boel bijgedragen. Ze maken mijn mening sterker en geven een nieuwe kijk op de wereld.
Dat is wat ik gemerkt heb. Constante structuurtjes die in mijn eigen leven plaatsvinden. De ene structuur is sterker en duidelijker dan de ander, maar dat ze er zijn is een feit. Analyseer maar eens wat je twee weken geleden allemaal in die week gedaan hebt. Vakanties tellen niet mee 🙂
Het fijne is; ik heb mijn structuur op de vrijdag weer terug. Die gaat weer verder. En die brengt wellicht wel weer nieuwe structuren met zich mee. Even rust is best fijn, maar ik ben blij dat ik weer verder ga!
Tot volgende week,
K.
