Wat voor weer is het zeg maar, ik bedoel…
“Wat voor weer is het zeg maar, ik bedoel dit is toch niet meer oké ofzo.
Het ene moment regen en super koud, ander moment weer hartje zomer en helemaal lekker. Rij ik hier naartoe, dan doe ik dus gewoon een leren jasje aan. Play it safe, you know.
Gewoon fietsen, dus prima. Kom ik hier aan, zit iedereen lekker buiten! Zonnebrilletje, witbiertje.
Gelukkig heb ik nog een shirtje in m’n tas wat ik gewoon kan dragen, maar door die fietstocht en dat leren jasje zie je wel echt enorm zweetplekken bij dit shirtje.
Ik doe ‘m altijd aan bij het uitgaan, dan valt het nooit zo op.
Maar anyway, ik zie Bar dus ik bel je later goed?
Dikke kus mwah mwah!”
“Hee Soof, word jij ook echt helemaal gek van het weer? Ik bedoel, dit is echt niet meer normaal ofzo. Als ik thuis ben weet ik echt niet meer hoe ik de temperatuur moet reguleren. Ik woon vier hoog, plat dak. Wel prima dakterrasje enzo, maar echt what the fuck. Dan zet je die deur naar buiten helemaal open om een beetje door te luchten, gaat het taffes hard regenen, is m’n hele entree weer nat. Moet die deur weer dicht en alles afdrogen met handdoeken enzo. Ik wil gewoon weten waar ik aan toe ben. Echt jeeeziiisss. Alsof ik een relatie met het weer heb. Ik kan er nu echt geen vriendje bij hebben hoor!”
“Ja, dus dat. Echt precies dat. Elke keer als ik ga slapen heb ik gewoon dezelfde issues als voordat ik de deur uitga. Dikke deken, dunne deken. Pyjamabroek, of zonder. Op m’n rug of op m’n buik. Ik word gewoon krankzinnig. En dan moet je ook nog leuk gaan doen tegen die gasten op de app, omdat ze later misschien de vader van je kinderen kunnen worden. Nou echt hoor. Ik vind het soms best wel lullig hoe ik tegen ze doe, maar op het weer kan ik niet boos worden. Hoewel, het kan wel. Maar het levert niks op.”
“Wat ik ook echt super-kut vind, is dat wij nu hier leuk op een terras kunnen borrelen, maar dat je straks niet weet of je droog naar huis fietst. Dan kan je jezelf helemaal leuk opmaken en je haar in de wind gooien, maar hoe vaak komt het dan voor dat er een Hugh Grant bij je achterop springt en zegt : “Rij maar naar de negen straatjes. Berenstraat nummer 72-3 hoog. Ik heb een champagnefles koud staan en die drink ik samen met jou op.”
Dat gebeurt niet, omdat het zulk kut weer is en we in fucking Amsterdam wonen waar alle leuke mannen al bezet zijn. Echt superkut.”
“Ah, wij hebben echt een kutleven.”
“Cheers to that!”
“Hee een dubbele regenboog. Love it! Topleven!”
“Hee daar is Karel! Leuke pet heeft ie! Ik ga even vragen hoe het met hem gaat. Spreek je zo, lief!”
(Geen idee of hun gesprek zo is gegaan, maar zit ik er ver naast dames?
Precies.)
Tot volgende week,
K.
