Wegwerkzaamheden
De afgelopen weken heb ik beleefd als wegwerkzaamheden.
Mensen moesten omrijden, stonden in de file en hadden een veel langere reistijd dan normaal. Ook dat die wegwerkzaamheden precies nù moesten plaatsvinden, is natuurlijk om te janken. “Doe dat dan wanneer ik thuis ben! Dan heb ik er geen last van!”
En dan staan die wegwerkers ook nog eens in de stromende regen te bikkelen. Of ze staan er helemaal niet, en toch moet je omrijden. Dat je er niet staat, terwijl je toch bezig bent. Dat gevoel had ik. Volgens mij werkt het meestal zo namelijk.
Zen zijn. Meditatie. Naar jezelf kijken. Niet de warme gevoelens bij de ander op gaan eisen. Die zou daar zelf op een eigen manier mee kunnen komen. Niet om gaan bedelen of gaan pushen. Het afdwingen van medelijden is toch hetzelfde als wanneer je tegen iemand zegt: “Zo! En nu is het gezellig! Godverdomme.”
Je kan het gewoon niet afdwingen. Gezelligheid niet, liefde niet, niks kan je afdwingen. Het is allemaal een bepaald gevoel wat we allemaal in ons lijf hebben waar we mee te maken hebben. En als je ontevreden bent of verdrietig bent, dan weet je vanbinnen zelf het beste hoe je dat zou kunnen aanpakken.
Soms krijg je van buiten opeens een handreiking, een kick-startje, waardoor je zelf weer verder kan uitvogelen. Even een zetje in de goede richting, waardoor jij voor even weer weet: ‘Ohja! Dat is wat ik eigenlijk wilde.’ Het is ook veel leuker! Jouw wensen die vervuld worden, dat is veel te simpel gedacht. Wie weet heeft de ander wel iets veel beters voor je in petto.
Dus pak dat moment tijdens de wegwerkzaamheden. Dat je om moet rijden en dat je in de file staat terwijl er niemand aan de weg aan het werken is. Blijf je dan boos? Of weet je dat het voor de goede zaak is. Vernieuwing. Verandering. Als je ervoor open staat gaat het veel sneller en veel makkelijker.
Wegen zijn net mensen. Je bent nu even met jezelf aan het werk. Blijkbaar is dat nodig zodat je straks weer beter om kan gaan met jezelf en met de ander. Vernieuwing. Verandering. Oftewel; Ontwikkeling.
Nu lijkt het net alsof ik iedereen aanspreek omdat iedereen in mijn situatie zit. Is natuurlijk niet zo; maar aan de andere kant… Iedereen is nu ziek. Overgang zomer naar herfst. Regen is weer terug. Dus iedereen’s lichaam maakt tijd voor de verandering en de vernieuwing. Zelfs de tijd past zich aan.
Dus wanneer je na de omleiding, de route naar huis weer hebt gevonden, dan kan je weer de hele wereld aan. Je hebt de wegwerkzaamheden overleefd! Totdat de nieuwe verandering/vernieuwing of wegversperring eraan komt. Leuk hè die cirkel! Iedereen maakt hem mee. En altijd op een andere manier.
Gelukkig maar.
Tot volgende week,
K.
