Het is tien over een, de rij voor de discotheek vormt zich en wordt langer en langer. Het begint een beetje te miezeren. De bewaking probeert met lichaamstaal en mondig acteren de dronkenlappen te weren. In de rij, maar voor namelijk buiten de rij, wordt er een spel gespeeld waar Sepp Blatter heel blij van zou worden.

Een meisje die net voor haar vwo examen geslaagd is staat opeens naast me. Ze is daar gekomen omdat ze heeft voorgedrongen. Ik vraag haar waarom zij opeens naast me staat. “Mijn vriendje staat hier, dus ik sta hier ook.”

Ik uit mijn ontevredenheid door haar te vragen of ze blij is met haar actie en of ze denkt dat anderen blij van haar zullen worden. Dit vind ze niet leuk, ze heeft geen antwoord.
Daarna zeg ik haar: “Dit is een rij en jij hoort achteraan”
Andere mensen in de rij gaan ook morren, het vriendje heeft er genoeg van. Hij kiest eieren voor zijn geld, geeft mij een schouderklopje en gaat samen met zijn vriendin achter in de rij staan.

Twee minuten later komt er een gast in z’n eentje bij een groep jongens voordringen. De jongens zeggen: “Hee gast, hier begint de rij niet hoor, achter aansluiten!” De jongen waar tegen gepraat wordt neemt een houding van Oost-Indisch-doof aan. De zin wordt herhaald, maar nu iets harder en er ligt een hand op de jongen zijn schouder. Hij antwoord met “Ja…”. Maar hij doet niks.
De kleinste, maar meest pientere jongen van de groep zegt: “Je zegt ja maar je doet nee. Gast ga nu achteraan in de rij”. De groep moet lachen en de jongen neemt zijn verlies als een hond die iets stouts heeft gedaan. Met de staart tussen de benen waggelt hij weg.

Na een half uur staan we eindelijk binnen. Men geniet volop van het feest en ik zie alleen maar blije gezichten. Een mooie blonde dame komt naar me toe. Haar krullen dansen op de maat van de muziek en ik mag kijken naar haar prachtige ogen.
“You look gorgeous” zegt ze.
Ik kan mijn oren niet geloven.
Ik word enorm zenuwachtig.
Zo’n mooi meisje die tegen mij “You look gorgeous” zegt, dat verwachtte ik niet.
Ik zeg veel te laat: “No you look gorgeous!”
“Where are you from?”
“Amsterdam, you?”
“Australia”
Toen werd ze weggesleurd door haar vriendinnen. Mijn kans was voorbij.
Maar die kans, die komt nog wel.
Ik wacht geduldig, zonder voordringen.

Tot volgende week,

K.

Deel dit bericht