Daar moest ik aan denken toen ik mijn foto van vorige week zag; als je wacht wordt het leuker. Ik was vaste barman in de discotheek bij Goede Tijden, Slechte Tijden en de meeste tijd ben je daar aan het wachten. Alle figuranten verzamelen zich rond een bank, zijn dan bezig met zich te make-uppen en kleding aan te trekken. Als dat allemaal geweest is begint het grote wachten. Iets wat veel figuranten niet konden toen. “Duurt het nog lang? Heb jij ooit zo lang moeten wachten? Jeetje, nou volgende keer doe ik het niet hoor.”

Ik vond het altijd heerlijk. Je weet dat je straks iets moet doen, je bent daar aan het wachten. Even lekker niks. Gewoon gedachten op nul, rondkijken en praten met mensen die je toch nooit meer gaat zien. Als ik nu kijk naar het dagelijkse leven zie ik zo vaak mensen ontzettend ongeduldig zijn; voordringen, op horloges kijken, bij voorsorteer-situaties op de snelweg heel vervelend doen, zeiken op een terras dat het drinken er nog steeds niet is, brieven schrijven naar bezorgbedrijven en slechte recensies geven omdat het te lang duurt.

Ik verbaas me daar heel vaak om. Bij het minste of geringste wordt er al aan de bel getrokken. Waarom? Het is onzekerheid en onvrede die je op de ander wil uitten. Blijkbaar is het leven van henzelf volkomen foutloos. Dus als er dan fouten voorkomen ligt dat zeker niet bij henzelf, maar altijd bij de ander. Dat moet benadrukt worden. Als ik naar mijzelf kijk dan probeer ik altijd een oplossing te verzinnen die me blij maakt. Ik ben een erg geduldige jongen en kan het gevoel van moeten wachten wel waarderen. Je komt even bij zinnen. Je mag weer even terugdenken aan wat er allemaal is gebeurd. Lekker. Ik ga mezelf creatief uitdagen met ontzettende kut spelletjes. Die ik dan ontzettend leuk ga vinden, terwijl ik verhaaltjes en grapjes verzin.

Een glimlach ontwapent en jezelf blij maken is het beste. Hoe fijn is het als je als spits in een sportwedstrijd wacht tot het juiste moment om de bal te scoren en dat lukt dan net! Hoe fijn is het wanneer je verliefd bent, je steeds twijfelt wat te doen en dan na een hele lange tijd de moed bij elkaar hebt verzameld om toch de stap te zetten. Het is altijd vallen en opstaan. Maar denk voornamelijk aan je eigen gemoedstoestand. Als jouw gemoedstoestand goed is, zal de ander dat aanvoelen en daar zijn voordeel mee kunnen doen, wat voor jou ook goed kan uitpakken.

Dus heb een beetje geduld. Wees niet egocentrisch door iedereen die je laat wachten de grond in te trappen. Nee. Wacht maar. Want als je na een tijdje wachten merkt dat het een kant op gaat die jij misschien helemaal niet verwacht had, zou dat zomaar in je voordeel kunnen werken. In plaats van te denken; “Nu! Dit moet nu! Waarom is dit niet nu! Ik ben boos!” Om later te beseffen dat je anders die hele mooie jongen of dat oogverblindende meisje nooit was tegengekomen.

Tot volgende week,

K.

Deel dit bericht