Hee Erik,

Leuk je weer te schrijven. Ik weet niet hoeveel mensen dat nog doen? Een brief schrijven, naar iemand die hem nooit zal ontvangen. Toch vind ik het fijn om te doen. Want jij luistert zonder dat je iets terugzegt.

Dat is het ding met de huidige maatschappij een beetje geloof ik. Je zal goed moeten zoeken wie er nog ècht luistert en waarvan je weet dat de overkant al met iets anders bezig is. Of juist zijn eigen verhaal erdoorheen wil drukken.

Heb jij dat ook, Erik? Wanneer iemand zo ontzettend cool doet over zijn/haar verhaal en jou daar in wil betrekken? Terwijl jij hem helemaal niet voelt. Dat je dan afstand neemt? Dat je gewoon stil bent?

Hoe vaak zie je dat nou. Dat iemand gewoon stil is en luistert naar wat er gezegd wordt. Soms kan ik mezelf dan ontzettend dom voelen, Erik. Dan weet ik niks van waar ze het over hebben. “Goh wat ben je stil Karel?”

Dan lijkt het alsof ik gek ben. Waarom ik niks zeg? Het interesseert me niet, ik snap het niet of ik heb er geen mening over. Dat wordt vreemd gevonden. “Je moet daar toch een mening over hebben!?”

Nee, Erik. Ik heb het al eens eerder geschreven in een andere column. Ik vind niks. Als het natuurlijk bij mij naar boven komt doe ik het. Niet geforceerd en op een presenteerblaadje. Omdat ik dat presenteerblaadje niet zelf heb geschreven, laat staan gelezen.

Als iemand die zichzelf hoger in status ziet als mijzelf, mij een mening opdringt, stel ik altijd een emotionele vraag. Om de balans weer te herstellen. Jij mij een kut vraag stellen over jezelf en je eigen arrogantie bij mij bevestigd krijgen? Ik jou een kut vraag op emotioneel vlak stellen zodat mijn gemoedstoestand weer meevalt.

Zo deed jij het toch ook, Erik? Altijd de angel eruit halen zodat je daarna geweldloos verder kan. Voor niemand bang. Maar ook niet de gevaren heel bewust gaan opzoeken. Waar nodig handelen.

Soms lijkt het allemaal zo makkelijk, Erik. Gewoon je eigen ego wat verplaatsen en proberen de situatie daarmee verder te helpen. Dan lijkt het toch gek dat de wereld dat anders ziet. Dat een grote bek, schreeuwen, discussies en onrust juist de boventoon moet voeren.

Om eerlijk te zijn Erik, ik snap er soms helemaal niks van. Dat er bewust een obstakel wordt gevormd omdat je daar beter van zou worden. Terwijl dat obstakel eigenlijk helemaal niet nodig is om bij het doel te komen. Krankzinnig.

Fijn je weer gesproken te hebben Erik. Het ga je goed!

Alle liefs,

K.

Deel dit bericht