Daar heeft niemand voor gekozen, dat gebeurt gewoon
Deze zin vind ik interessant.
Iets wat niet gecontroleerd gegaan is, maar gewoon gebeurt zonder dat iemand het heeft gepland. Gewoon rauw op je dak, of een enorme verrassing. Het geeft je een totale inzinking, of juist een geweldig gevoel. Je bent heel verdrietig of je kan opeens de hele wereld aan. Zo ervaar ik het.
Je staat opeens met beide benen op de grond.
In de negatieve sfeer.
Wat mij opvalt als je zoiets meemaakt met meerdere mensen, dan is iedereen enorm geconcentreerd. Iedereen is op zijn qui vive en ook altijd wel iemand die zijn intuïtie laat spreken. Diegene komt met een oplossing. En het gekke is, iedereen is het met die oplossing eens. Geen discussie. Niemand twijfelt. De negatieve situatie wordt heel vaak herhaald. Zo wordt het moment voor iedereen nogmaals bevestigd en zo kan men elkaar ondersteunen. De communicatie is heel helder. En als er dan een spontane stilte ontstaat voor meer dan 30 seconden maakt de persoon die niet tegen stiltes kan een heel stomme opmerking waar dan door iedereen om gelachen wordt.
Als ik zoiets in mijn eentje meemaak wil ik het gelijk met mensen delen. Dan is het eerder te verdragen dan het alleen te moeten klaren. Dat zijn je ouders, die vaak een wijze raad klaar hebben liggen. Onvoorwaardelijke liefde met een bulk ervaring. Andere familieleden of vrienden helpen je ook. Je staat er niet meer alleen voor, je hebt de situatie met anderen gedeeld. “De tijd zal het leren”
Bij een positieve sfeer.
Je staat met mensen bij elkaar en er wordt voornamelijk gelachen. Het besef van tijd is volkomen verdwenen. Je leeft je leven bijna onbewust. Maar toch probeer je alles zo goed mogelijk in je op te nemen. Woorden zijn niet nodig. Je voelt aan elkaar dat het goed is. Zoiets is magisch. Er wordt heel vaak benoemd hoe goed het leven is.
Ik heb het idee dat mensen die structureel drugs gebruiken dit gevoel ‘kunstmatig’ kunnen bereiken. Zonde. Daar heb je dan voor gekozen, dan gebeurt het niet gewoon. Magie weg; ik doe het zonder.
In mijn eentje beleef ik de positieve situatie in een trans en neem alles tot in detail in mij op. Tijdens de situatie ga ik tegen mezelf praten hoe geweldig ik het vind. Ik vind het niet eens raar dat ik dat doe. Door tegen mezelf te praten besef ik nog beter wat er aan de hand is en hoe de situatie gaat. Als het magiemoment verdwenen is kan ik vaak alle details nog herinneren. Tijdens dit soort momenten pak ik ook nooit mijn telefoon erbij, om dan alles vast te leggen. Je beleeft het moment door een scherm, terwijl dat niet nodig is. Ik doe het zonder.
Ik schrijf elke week een column. Daar heb ik voor gekozen, dus dat gebeurt gewoon!
Tot volgende week!
K.
