Dit is echt zo chill!
Iedereen kent ze.
Die eikels.
Staan ze daar met hun clipboard, een afzichtelijk opvallend shirt aan en die gemaakte lieve glimlach. Deze anjers staan voor geld willekeurige voorbijgangers lastig te vallen met hopeloze verkooppraatjes.
“Meneer heeft u het Parool van gisteren al gelezen?”
“Mevrouw, u betaalt veel minder bij deze energiemaatschappij!”
Sodemieter op, dachten Lesley en ik. Wij willen het anders! Wij willen laten zien dat het ondergaan van een straatinterview ook een ervaring kan zijn die je niet snel vergeet, in plaats van irritatie en tijdsverspilling aan reclame.
Zo gingen wij op pad, kochten bij verschillende winkels attributen en waren klaar voor een dag plezier geven! Dit deden wij zonder ergens reclame voor te maken, geld mee te verdienen of uit een ander commercieel oogpunt. Het ging ons puur om plezier.
Twee Clipboards – Check
Pennen en papier – Check
Twee afzichtelijk zalmroze-shirts – Check
Zeer positieve vragenlijst – Check
De straat op!
Toch best spannend om opeens op straat te staan en met willekeurige mensen een gesprek aan te gaan. Maar wij geloofden ergens in en als je dat gevoel hebt is geen land te ver.
De eerste paar interviews waren aftasten. Klopte onze benadering? Was de vraagstelling juist?
We waren erachter, we vonden het leuk en begonnen ons avontuur.
In elk interview werd er minstens twee keer hardop gelachen. De mensen gingen vol voor onze vragen. We verloren nooit de aandacht tijdens het interview en het mooiste was dat de meeste mensen ons met een glimlach de hand gaven en als herboren doorliepen.
We hadden een vraag tijdens ons interview die bij veel mensen als moeilijk werd ervaren:
“In welke leeftijdscategorie ziet u uzelf? Hierbij vragen wij niet naar het getal maar naar een aantal steekwoorden die uw leeftijdscategorie omschrijven.”
Op deze vraag werd heel vaak wel een getal genoemd. Dat is heel opvallend. Je vraagt iets wat iemand niet moet doen en dan gaat ie het juist doen!
Als wij dan vroegen naar steekwoorden om de leeftijd te omschrijven kwam heel vaak het woord “DRUK” naar voren. Iedereen is druk.
Wat ook opviel is dat bijna niemand aan ons vroeg waarvoor wij het interview deden. Iedereen was gelijk akkoord met de werkwijze en de vraagstelling was zo positief dat het ook niet boeide of het ergens voor was. Het was zoals een meisje uit Aerdenhout ons vertelde: “Gewoon Prima! Lekker gaan! Ik wil ook bij jullie bedrijf werken, kan dat? Dit is echt zo chill!”
De laatste vraag was het moment waar de geïnterviewden en wijzelf even in een spannend moment kwamen.
“Wat vindt u van mijn collega?”
“Vindt u hem aantrekkelijk?”
“Zo ja/nee, zou u in vijf punten aan kunnen geven waarom?”
Hier werd het spannend. Degene die de antwoorden op het papiertje schreef ging zijn eigen positieve/negatieve punten opschrijven. Het was ook mooi wanneer mensen oprechte antwoorden gaven en wanneer mensen “aardig gevonden wilden worden”. Daarna werd daar met z’n drieën om gelachen, gaven we elkaar een hand en waren de vijf minuten van magie voorbij.
Zo werd een vervelend straatinterview opeens gewaardeerd tot iets wat leuk was en wat nog niet hoefde te eindigen!
Dus daarom gaan Lesley en ik zeer binnenkort weer aan de slag met ons nieuwe bedrijfje: “Relax, Lounge and Enjoy Life.” Wanneer we dat doen?
Dat blijft een Victoria Secret!
Tot ziens op straat,
Tot volgende week,
K.
