Samen met Ruben zit ik op een terras in Amsterdam-Noord. Het is een zonnige middag, de terrassen zijn net weer open en mogen nog tot 6. We willen effe bijkletsen, omdat hij verhuisd is en we elkaar daarom niet zo heel veel meer zien. Vier biertjes zijn nog wel mogelijk zegt de barman, het is tenslotte half 6.

Iedereen op ons terras lijkt jarig. Meerdere keren worden er taartjes met vuurwerk naar tafeltjes gebracht. Het brengt ons in een goede sfeer. Ruben vertelt over zijn huis en welke ontwikkelingen er allemaal gaande zijn in de tuin. Ik geniet ervan, want dat is voor mij allemaal (nog) niet aan de hand. Ook herken ik Jeroen, een oud-hockeyclubgenoot op het terras, maar ik besluit geen gedag te zeggen. Teveel gedoe. Ik zie hem ook raar kijken naar een kale gast, die er heel lam uitziet. Laat maar effe dacht ik.

Dan wordt de rekening bij ons neergelegd, het is tijd. Maar de biertjes zijn nog niet op. “Je kan ze wel nog even aan de kade opdrinken straks, maar niet meer hier.”, zegt het lieve barmeisje. We besluiten aan de zonnige kade van het IJ te gaan zitten en daar rustig de biertjes op te drinken. We zitten lekker in een gesprek en ineens verschijnt de kale lamme. Hij doet alsof hij Ruben het IJ in wil duwen en ik weerhoud met een ‘bezorgde moeder die aan het autorijden is maar moet remmen arm’ dat Ruben in de plomp valt.

Het was duidelijk een grap van de kale lamme. Hij wilde graag aan ons kwijt dat hij lam was. En dat hij niet op tijd was om de oppas af te lossen, en dat hij ook niet gedacht had aan het eten voor de kinderen. “Kattevoer kan toch ook!?” Kan allemaal gebeuren natuurlijk. Hij vertelde ons ook dat hij heel erg van zwemmen houdt, en dat hij elke ochtend in de Amstel een baantje trekt. Na een kwartier komt puntje bij paaltje: “Hebben jullie peuken?” We zeggen hem dat we die niet hebben, en gelijk stoof hij weg, op weg naar een volgend tweetal.

Wij besluiten de lege biertjes naar het sluitende café terug te brengen en ergens anders te gaan zitten om ons gesprek daar verder te voeren. Inmiddels zien we de kale lamme bij het andere tweetal beginnen aan een striptease. Wellicht hadden deze jongens ook geen sigaretten, en moest hij toch ergens zijn longinhoud testen. Terwijl ik mijn fiets losmaak zien Ruben en ik zijn forse tokus bengelen. We zijn duidelijk onder de indruk, maar wenden ons hoofd snel weer om.

Pleziervaartbootjes zien de kale lamme genieten van een totale uitstrekkende beweging van zijn lichaam, voordat hij met zijn grote en naakte lijf het IJ te water gaat. Hij geniet duidelijk, hij springt wel drie keer het water in. Wij gingen een winkeltje in om wat drinken te kopen voor een plek die een stuk verder aan de kade ligt. Zonder drukke peuken-vragende IJ-zwemmers. Toen we het winkeltje uitkwamen was de IJ-zwemmer weer helemaal aangekleed. Waarschijnlijk helemaal klaar om zijn kat een broccolisoep voor te schotelen.

Tot snel!

K.

Deel dit bericht