Nieuwe traditie

De maand december voor de column is gestart! En ook nog eens op de dag van het feest van een oude traditie; Sinterklaas. Nu ben ik mezelf nog meer bewust dat ik in mijn huis in een nieuwe traditie ben beland; Kerst! Er hangen opeens enorme sokken aan de schouw! Mijn vriendin is van Canadese afkomst, en kerst wordt daar gevierd met gevulde sokken bij de open haard. Voor mij voelt alsof ik in een kerstfilm ben beland. Ik voel me vet hip en gezellig tegelijk. Wat 3 sokken aan een schouw teweeg kunnen brengen!

Zo vertelde mijn vriendin dat zij daar altijd op eerste kerstdag, in de ochtend(!), de sokken van de muur haalden en de cadeautjes gingen uitpakken. Totaal nieuw voor mij, maar ik ben eigenlijk wel benieuwd! Met mijn familie lagen de cadeautjes onder de kerstboom en werden die op een van de kerstavonden open gemaakt. Al dan niet in spelvorm. Leuk die verschillen!

Er is dus een nieuwe traditie in mijn huis gekomen, die mijn vriendin met veel liefde en toewijding erin heeft gebracht. Leuk, spannend en het gaat probleemloos. Ik voel nu zelf hoe een bepaalde verandering eigenlijk super leuk kan zijn. Hoe iets waar ik wel het bestaan vanaf wist, maar zelf nooit heb uitgevoerd, heel leuk is. Een Noord-Amerikaans gebruik, doe ik mooi aan mee! Mijn hand gaat met kerst die sok in, in plaats van grabbelen onder een kerstboom.

Traditie! Sinterklaas is een traditie! Dat kan niet veranderd! Dat moet gewoon zo blijven zoals het altijd al is geweest. Echt waar? Wil je constant hetzelfde spelletje blijven spelen? Is het niet tof om een keer een geloofwaardige mythische figuur te creĆ«ren? Die een veel beter verhaal met zich meedraagt, en ook zonder hulpjes de cadeautjes voor de kinderen kan fixen? Zonder dat er ‘gelogen’ wordt tegenover kinderen, die maar gedwee meegaan in een zwak en constant bij elkaar geraapt verhaal.

Ik vind het eigenlijk wel tof dat er een nieuwe traditie in mijn huis is. Ik vind het eigenlijk wel fijn dat er opeens iets nieuws gebeurt, zonder dat ik mijzelf ergens vreemd over hoef te voelen. Zonder dat ik sinterklaasfeesten moet uitleggen, die nog steeds bestaan omdat het te maken heeft met tradities. En dat die tradities voor de buitenwereld compleet debiel en eigenlijk niet uit te leggen zijn, dat nemen we op de koop toe.

Mijn voorstel is om iemand van het kaliber J.K. Rowling een steengoed verhaal te laten schrijven. Over hoe een mythisch figuur elk jaar Nederland bezoekt en daar cadeautjes komt uitdelen op 5 december. Een boek van zeven delen. Van de leeftijd drie tot en met tien. Dan lees je vanaf midden november met de familie elke dag een hoofdstuk en vind je de ochtend erna wellicht iets in een hoed die je op de cadeaukist mag leggen. Op 5 december heb je het boek uit, en liggen er superveel kado’s klaar in de avond. BAM!

Dan lezen de kinderen weer. Heb je als ouder ook een nieuw verzetje in plaats van elke keer hetzelfde verhaal. En is er een totaal nieuwe traditie geboren, die zomaar wat onrust uit een samenleving weg zou kunnen halen. Zin in!

Fijn weekend!

Tot volgende week,

K.

Deel dit bericht