Karel huilt, Karel lacht

Emotie tonen is goud waard. Voornamelijk voor mezelf. Gewoon eruit gooien die handel. Blijkbaar moet het. Blijkbaar wil ik janken om de meest futiele dingen, blijkbaar wil ik lachen om de meest idiote grappen. Want daarna voel ik me opgelucht, of heb ik het gevoel ergens helemaal los van te staan en weer anders naar de wereld kan kijken.

Lachen en huilen. Voor mij zijn ze allebei echt van enorme waarde. Ik ben een emotionele jongen die zijn gevoelens absoluut niet kan verbergen. Het moet er gewoon uit. Als ik iets voel dan heb ik vaak de neiging dat gevoel ook direct te uitten. Dit is dan in een lach of een traan.

En natuurlijk is de emotie niet altijd zo intens, maar de laatste dagen was ik gewoon een beetje labiel. Iets wat iedereen wel eens heeft. En dan is mijn oplossing om het labiele gevoel eruit te tieffen door lachen en huilen. Puur om de onzekerheid en onrust eruit te laten vloeien.

Iedereen beleeft deze situatie op zijn eigen manier en heeft zijn eigen onhebbelijkheden en angsten. En het mooie is, ik weet ook precies waar die pijnpunten bij mij liggen. Ik ken mezelf. Maar toch liet ik mezelf er weer intrappen. En komt dat onzekere gevoel en die bevestigingsnood naar voren.

Maar door wat telefoontjes, en bemoedigende woorden van lieve mensen kwam ik weer bij mezelf terecht. Kwam ik weer bij de persoon die ik veel meer waardeer. Maar toch ben ik die andere kant ook wel dankbaar. Zonder die andere kant weet ik niet hoe ik mezelf nou echt lekker kan voelen. Hoe ik mezelf standvastig en daadkrachtig neer kan zetten. Het is klote, maar toch weer een fijne spiegel die mezelf vertelt dat ik nergens bang voor hoef te zijn.

Zoals een vriendin van mij, Soundos el Ahmadi, in haar voorstelling “Geboren met Ervaring” wekelijks aan haar publiek zei: “Gelukkig heb je nog altijd jezelf. En dat is goed genoeg.”. Een pure geruststelling voor jezelf, omdat je zelf heus wel weet dat je een leuk en lief mens bent. Daar heb je geen onzekerheid of bevestigingsdrang voor nodig. Daar hoef je alleen maar voor te ‘zijn’.

Ik hou van iedereen, van mijn familie, van mijn vriendin, van mijn vrienden. En iedereen doet het heel goed. Hou vol. Ik geniet van jullie.

Liefs,

K.

Deel dit bericht