Kiezen voor jezelf, of voor je omgeving?
Iedereen zit met deze kwestie en maakt afwegingen.
Soms is het beter voor de sfeer om voor je omgeving te kiezen maar het is ook lekker om voor jezelf te kiezen omdat jij daar een beter gevoel van krijgt. Het is een balans.
Volgens mij zijn de mensen die een open blik hebben, hier zich dagelijks bewust van.
Want laten we eerlijk zijn, kleine kinderen meenemen naar plechtige gelegenheden?
Stop daarmee!
Holy fuck. Je weet toch van tevoren dat dat misgaat. Je weet toch dat jouw kleine rakker van twee, lekker in z’n pamper rond wil lopen, gaat schreeuwen en vanuit angst zal gaan janken? En dat terwijl andere mensen hun diploma aan het tekenen zijn, waar ze jaren keihard voor gewerkt hebben.
Ik kan mij herinneren dat mijn ouders vroeger weggingen, zonder mij, en dat ik dan baalde.
“Papa, Mama, waar gaan jullie naartoe?”, zei ik met verdriet in mijn stem.
“Wij gaan naar een bijeenkomst voor grote mensen, daarom komt oma nu langs en ga je lekker spelletjes spelen.”
Klaar.
Kies je voor jezelf, of voor je omgeving.
Mensen die met hard geluid filmpjes op hun telefoon bekijken, terwijl ze zich in een openbare situatie bevinden.
Kies je voor jezelf, of voor je omgeving.
Mensen die in een whatsapp-groep de vraag :“Weet iemand hoe laat ik morgen moet werken?” stellen.
Kies je voor jezelf, of voor je omgeving.
Mensen die hardop de zin: “Heel chill dat we in een rechtstreekse sprinter zitten”, uitspreken.
Kies je voor jezelf, of voor je omgeving.
Mensen die tijdens festivals, feesten of concerten video’s maken met hun telefoon.
Kies je voor jezelf, of voor je omgeving.
“Heb je nog voorkeur voor een smaak thee?”
“Nee.”
“Oke, dan doe ik gewone thee.”
“Nee, die wil ik niet.”
Kies je voor jezelf, of voor je omgeving.
Ik denk dat kiezen voor jezelf geen probleem is. Ik denk zelfs dat het goed is. Op het moment dat ik voor mezelf kies, dan word ik vaak blij. En als ik blij ben, kan ik een ander ook blij maken. Maak het makkelijk voor de ander. Iedereen is onzeker en heeft zijn bevestiging nodig, maar constant je eigen ego de boventoon laten voeren is niet gezond. Ik ga het nooit voor iedereen goed doen, ik kan niet iedereen tevreden stellen en vaak zelfs mezelf niet. Maar bewust zijn van je omgeving, is wel fijn.
Ik kies voor mezelf om cabaretier en columnist te zijn. Ik ga mijn droom achterna. Ik kies voor mezelf en door die keuze kan ik iets aan mijn omgeving bieden.
Bijna altijd als ik met mensen spreek over mijn droom zijn ze sceptisch.
Ik moet mezelf verdedigen. Ik krijg een kruisverhoor over ‘onzekerheid’, ‘en financieel dan?’, ‘en als het niet lukt?’. Ik beleef eigenlijk een verbale dolksteek die steeds dieper in m’n rug wordt geduwd.
Maar ik denk dat ze eigenlijk willen zeggen:
“Die droom van jou, die kan je beter uit je hoofd halen. Want ik heb nooit gedurfd wat jij nu doet. Ik heb nooit gedurfd om mijn droom achterna te gaan. Ik ken het niet om zulke keuzes te maken, dus ga ik daar vet moeilijk en sceptisch over doen. Ik ga je sowieso niet helpen. Want zelf heb ik geen droom. Had ik er maar een. Ik doe elke dag iets wat vet kut is. Ik word daar eigenlijk helemaal niet vrolijk van, maar ik durf niet te veranderen. En de mensen die dat wel durven daar ben ik jaloers op, en als ik dan met ze spreek dan kies ik voor mezelf en niet voor hen.”
Tot volgende week,
K.
