Kent u ze ook? Die mensen die zichzelf heel erg graag aan het schavot nagelen zonder dat daar een enkele aanwijsbare reden voor is? Jawel hè. U bent het misschien zelf ook wel eens. Dat u altijd maar denkt dat u het fout doet. En dat iedereen u kut vindt, en dat u eigenlijk helemaal niet leuk bent. Omdat u uzelf helemaal niet leuk vindt.

‘Och Jezus, was het gisteren allemaal wel leuk eigenlijk? Of heb ik iemand voor het hoofd gestoten. Heb ik misschien stomme dingen gezegd terwijl dat helemaal niet de bedoeling was. Voor straf ga ik dan nu mezelf lekker kut voelen en mezelf aan het schavot nagelen. Zodat ik boete kan doen, zonder dat ik weet of ik dat verdien. Lekker mensen rotte eieren en tomaten op mij laten gooien, dan weet ik zeker dat het vast weer allemaal goed komt.

Ik vond mezelf echt heel erg kut, maar ik weet niet eens waarom ik zo kut was. Ik vind mezelf helemaal niet leuk, maar ik weet helemaal niet waarom ik mezelf niet leuk vind. Ik vind dat meisje helemaal niet knap, terwijl iedereen haar ontzettend knap vindt. Zie je ik ben helemaal stom en super niet-populair. Iedereen vindt altijd dat ik vet stomme dingen doe, en dat vind ik zelf ook. Want iedereen heeft een mening, maar de mijne doet er niet toe.

Ik wou dat ik andere mensen was, want die hebben dit nooit. Want dan laten ze allemaal zien hoe goed ze in iets zijn, of hoeveel geld ze hebben, of waarom ze wel een relatie met iemand hebben en dat ze daar geweldige seks mee hebben en elkaar super lief vinden en stoer zijn. Die mensen doen nooit iets stoms waar ze dan ontzettend lang last van hebben. Maar ik wel. Want ik ben echt een sukkel. Ik doe nooit echt mee. Ik vind mezelf niet leuk.’

U kent ze wel hè. Die, zichzelf aan het schavot nagelende, mensen. Terwijl ze vanbinnen precies weten wat er mogelijk zou kunnen zijn, of waar de optie ligt tot vrolijkheid. Maar sommigen kunnen die optie niet aan. Dat valt niet binnen hun comfort zone. De smaak van rottigheid is hun leidraad door het leven. Eierschillen uit hun haar halen, tomatenpitjes die prikken in de ogen. Je moet er maar zin in hebben.

Ik ging gewoon lekker in het schavot staan om voor de gein een foto te maken. Zo laat ik zien dat ik echt wel over mezelf nadenk, en me af en toe kan confronteren met mezelf. Maar daarna gauw mijn hoofd en mijn handen weer uit de misère trek. Want in die waanzin blijven hangen is onnodig. Je onzeker opstellen is ontzettend goed, wees daarin zo goed dat je die onzekerheid nou ook weer niet al te serieus hoeft te nemen.

Want vanbinnen zit de overtuiging dat je het redt. Magisch gevoel. Dat elke dag weer een nieuwe kans is om jezelf gewoon te redden met wat je hebt.

Tot volgende week,

K.

Deel dit bericht