“Heb jij nog muntjes?”
“Ja, maar die kan je daar ook nog steeds kopen.”
“Oh! Ja dan is het wel handig om dat te doen he?”
“Haha, ja.”
“Blijf staan we gaan een cocktail voor je halen.”

Ik krijg mijn cocktail.

“Maar jij bent dus muzikant, in elk geval zo zie je eruit.”
“Oh! Dankjewel. Maar ik ben geen muzikant, ik ben comedian!”
“Oh wat tof!”

Toen hadden we het een beetje daarover. Na een tijdje vroeg ik, wat doen jullie dan?

“We werken in hetzelfde ziekenhuis. Daar hebben we elkaar ook ontmoet. Ik ben arts en zij maakt de roosters.”
“Oh nice! Wat leuk!”
“Nou, dat roosters maken is niet zo heel leuk hoor. Iedereen kan dat. En er is altijd gezeik enzo onderling. Ik ben echt inwisselbaar.” 

Toen werd ik aangezet. Dit maakte mij gek. Iemand die werkt in de zorg, die het mogelijk maakt dat mensen goed hun werk doen zegt dat ze inwisselbaar is en dat ze niet belangrijk is.

“Jij bent ontzettend belangrijk voor iedereen daar! Jij zorgt dat er orde in de chaos komt! Denk jij dat die artsen goed kunnen opereren als ze samen in dezelfde zaal staan? Omdat er iemand heeft zitten slapen met het rooster? Maar jij doet dat niet! Omdat jij je werk serieus neemt!”

“Ja maar er is altijd gezeik onderling. Er is echt mot in de zaak. Ik heb echt het gevoel dat het werk wat ik doe, echt geen ene moer voorstelt.”

Ik keek haar man aan. Hij keek me aan alsof ik Jezus was. Hij omhelsde me en zei: “Jij bent echt een man naar mijn hart.” Ik mocht dus door.

“Kijk eens niet naar de situatie die je direct om je heen hebt. Maar kijk naar het grotere plaatje. Waar zorg jij voor met je ‘ik heb niet zo’n belangrijke functie, ik ben inwisselbaar’. Jij zorgt ervoor dat mensen geholpen kunnen worden die ontzettend ziek zijn. Jij zorgt ervoor dat je collega’s iets hebben om op terug te vallen. Jij draait die shit, zodat zij kunnen shinen.”

Ze keek me aan en kon even niets meer uitbrengen. Haar man keek mij aan en omhelsde mij flink.

“Sorry jongens, soms heb ik dit. Dan kan ik echt boos worden als je denkt dat je niets voorstelt.”

“Ik probeer het haar al zo vaak uit te leggen, maar jij hebt het echt briljant verwoord. Dankjewel man.”

GROUPSHUGGGG

Potverdikkeme. Wat is iedereen toch belangrijk. Als je maar beseft wat voor goeds er allemaal door jou gebeurd.

Tot volgende week,

K.

Deel dit bericht