Tempo hoger
Ik zit een aantal tempo’s hoger dan dat ik een tijd zat.
Elke dag vroeg op, dynamische dagen, heel veel indrukken. Totale verandering met wat ik in maart deed. Voor thuis is dat ook een heel anders iets. Ik kom thuis na werk. Mijn vriendin is altijd thuis. Waar ze dus werkt, en ook haar vrije tijd spendeert. Het is anders.
In dat hogere tempo krijg ik ook te maken met allerlei vragen die ik niet voor mogelijk had gehouden: “Ja dat begrijp ik, dat iemand thuisblijft als ie verkouden is. Natuurlijk. Maar wanneer is iemand dan klachtenvrij?” Tijdens telefoongesprekken gaan mensen er vanuit dat ik van de plaatselijke GGD ben. Ik bedenk of ik deze vraag aan een medewerker van een school zou vragen.
Ontspanning, Karel. Ontspanning. Dat gaat heel goed met gebruik van internet gerelateerde apparaten. Met een wisselvallige verbinding komt daar geen ontspanning van. Na het aankopen van een nieuwe DSL-kabel en het verplaatsen van de router is er nog geen direct resultaat. Bel ik toch even? Geen probleem. Zeker niet wanneer ik een WPA2-knop moet wijzigen, die niet te wijzigen valt. Rik doet echt z’n best. Ook al wil zijn systeem niet meewerken.
Hij zet me een aantal keer in de wacht, vraagt zo nu en dan wat na bij een collega, terwijl de muziek zingt: ‘I am a sister, i am a daughter and a mother.’ Drie dingen tegelijk die ik allemaal niet ben. Hij heeft me een ander wachtwoord gegeven en ik mocht mijn eigen wifi kanaal instellen. We hebben het niet meer over de WPA2-knop gehad. Thanks Rik. Laten we hopen dat het ook zonder WPA2-knop werkt.
Het is dus anders, en een tempo hoger. Je probeert, maakt fouten, repareert en leert. Nu weer naar de ontspanning. Fijn weekend.
Tot volgende week,
K.
