Vertel me alles!
“Ja ik heb gisteren met Daphne gezoend”
“Oh echt!? Vertel me alles!”
Ik sta met twee vrienden te poolen in een poolcafé en net op het moment dat ik de zwarte bal in de pocket zag gaan hoorde ik die gast vertellen dat hij met Daphne had gezoend.
De tafel naast ons blijkt een groep van zes middelbarescholieren te zijn die het heel fijn vinden dat ze zonder ouders ‘uit’ zijn in een poolcafé.
Mooi denk ik, lekker uitvogelen.
Ik observeer wat beter en het meisje wat “Oh echt!? Vertel me alles!”zei, verwacht ook dat die gast haar alles gaat vertellen.
“Dus wat heb je nou gedaan?”
“Ja gezoend.”
“Nee maar effe kom op. Wat had ze aan, wat had jij aan, waar was het, wie waren erbij, zoende ze goed? Kom op effe Enzo!”
“Nou eh, ik heb gewoon gezoend. Het was leuk.”
“Oke en nu echt effe vertellen hoor. Ik zeg niks tegen niemand.”
Het meisje krijgt haar zin. Enzo vertelt het meisje wat meer over zijn escapades met Daphne.
“Ja ik zat dus samen met haar bij dat huisfeest, zegt ze opeens ja zullen we effe naar buiten gaan het is hier zo warm. En ik vond dat echt een top idee want ik had het ook echt rete warm…”
“Ja warm was het he? Dat had ik gisteren ook toen ik samen met m’n moeder naar het strand ging. Toen was het echt zo warm. Zelfs de strandwacht zei dat het nog nooit zo warm was geweest. Maar dat gebeurt wel vaker hoor dat ik opeens met de strandwacht in gesprek raak. Die gasten daar zijn zo knap.”
OK. Hier gaat het dus mis. Ik voel Enzo.
Ze kan niet luisteren.
Het meisje vraagt meerdere keren: “Vertel me alles!” waarop Enzo al twee keer(!) afwijzend heeft gereageerd. Omdat Enzo zo lief en gevoelig is begint hij toch te vertellen. Dan opeens wanneer hij een onderwerp aansnijdt wat in haar straatje past: ‘het warme weer’, ontneemt zij het gevoelige verhaal van Enzo door over nietszeggende strandwachthunks te beginnen.
Dat is niet: “Vertel me alles!”.
Dat is: “Begin een gevoelig verhaal waardoor ik in de stemming raak om over lekkere jongens te praten. Dan gebruik ik de gevoeligheid van jouw verhaal, die kegel ik volledig omver door jouw verhaal te onderbreken en mijn eigen kansloze verhaal over strandwachthunks die veel te oud zijn om alleen maar mee te zoenen te vertellen.
Enzo is beduusd. “Je luistert niet naar me” zegt het meisje.
Wow. Dat is lef hebben! Dan vind je jezelf wel heel interessant.
Luisteren is een kunst meisje!
Gewoon je bek houden en interesse tonen in een ander.
Ik doe het heel graag.
Wie zal mij het volgende verhaal vertellen?
Misschien jij wel?
Hoe dat kan?
Ik durf te luisteren.
Tot volgende week,
K.
