Dat is volgens mij wat er door veel mensen hun hoofd gaat. Willen en bepalen. Je kan iets willen, maar wie bepaalt of dat kan? Als je jezelf heel erg belangrijk vindt en dat ook graag aan anderen duidelijk maakt dan lijkt het alsof jij zelf bepaalt wat jij wilt. En dat niemand jou daarin tegenhoudt.

Maar is dat zo? Alleen de grootste ego’s bereiken dit, mensen die in een spiegel kijken en daarin alleen het geweldige van hunzelf zien. Alleen de grootste zelf-bepalers, zelf-geilers, zien geen smetje. En bevestigen dat hun gedrag altijd goed is en daarom hun wil altijd uit zal moeten komen. Lukt dat niet? Dan zijn ze boos.

Willen en bepalen. Dominantie. Mijn weg is goed. Zo moet het gaan. Wat de rest vindt of doet boeit mij niet. En als je tegen mij bent, dan heb je of ruzie, of ik negeer je. Ik ga niet in gesprek. Ik ga niet inbinden. Ik ga dwarsliggen, en dan zien we wel wie de langste adem heeft.

Willen en bepalen. Dat zijn twee woorden die in gesprek met elkaar zijn. Willen en bepalen. Ik wil graag een broodje! Dan zal de bakker bepalen of ik dat broodje krijg of niet.

Bepalen heeft dus te maken met een beoordeling. En mensen die niet houden van een beoordeling, die zorgen ervoor dat ze hun eigen beoordeling kunnen maken. Want die zal altijd goed zijn. Dus zijn er een aantal vereisten nodig om het beoordelen zo goed mogelijk weg te stoppen. Dus wat is bijvoorbeeld een vereiste? Geld. Je koopt de beoordeling af.

Dus zijn bepalers eigenlijk bang voor een beoordeling? Ja, ik denk het wel. Ze bepalen en bepalen maar. Zodat ze nooit een beoordeling ergens over hoeven krijgen. En als er een beoordeling komt, dan vluchten ze weg via geld, de situatie negeren, of er dwars voor liggen en kijken wie de langste adem heeft. Vechten, vluchten of bevriezen.

Sommige mensen willen graag iets, maar kunnen de situatie helaas niet zelf bepalen. Die gaan graag in gesprek of zoeken naar medestanders. Die dan voor een draagvlak kunnen zorgen. Het ego speelt dan geen rol, maar men bevindt zich in een groep. Dus men vindt iets. Heb je dan samen een gevoel wat leidt tot een beoordeling? Ja. Dan doe je samen iets, en heb je ook meerdere invloeden om die beoordeling tot een goed einde te brengen. Samen bereik je meer.

Oftewel een uitleg over democratie en een dictatuur. Wanneer voer je in je eigen leven een dictatuur en wanneer voer je een democratie? Is jouw eigen ik altijd superieur aan de ik van iemand anders? Ik weet het niet. Willen en bepalen.

Kijken naar de ander, en naar jezelf in je eigen spiegel kijken, is denk ik een vereiste om met elkaar te leven. Natuurlijk zal je af en toe voor jezelf gaan, maar voor de ander gaan is ook leuk! Ik kan je verzekeren wanneer je een beoordeling krijgt van iemand anders, en die beoordeling is positief, dat je dag een stuk leuker zal zijn. Zeker als die beoordeling onverwachts komt.

En is de beoordeling negatief? Dan heb je wat geleerd. Dan heb je jezelf verrijkt. Dan weet je; als ik dit doe, dan is de uitkomst wellicht voor mij positief, maar voor een ander negatief. Waar hecht ik dan meer waarde aan? Samen blij? Of alleen ik blij? Ik weet het antwoord, jij ook?

Tot volgende week,

K.

Deel dit bericht