Eruit getrapt
“Marcel Keizer is op non-actief gesteld door de directie van Ajax.” Dat las ik in een appje die een goede vriend naar me stuurde. Verloren in de beker. Maar daarvoor twee keer gewonnen! Van AZ met 1-2 en in een prachtige wedstrijd tegen PSV winnen met 3-0 en laten zien wie er graag wil voetballen!
“De interimcoach is Michael Reiziger en zijn assistent is Winston Bogarde.”
Zo vet! Die zaten vroeger in mijn lievelingselftal!
Maar het kan dus raar lopen in de voetballerij; je heet bijvoorbeeld Frank de Boer. Je bent een held in Amsterdam, wordt meerdere keren kampioen. Gaat naar Italië en wordt binnen de kortste keren eruit getrapt. Probeert het daarna in Engeland nog een keer, maar ook daar is het al heel snel einde verhaal. Of je heet Ronald Koeman. Ook eruit getrapt. Kom op Nederlandse voetbalcoaches!
(Ik snap dat de vrouwelijke lezers nu denken, euh hallo? Wat is dit!? Waarom mogen mij opeens niet meer kritiek ontvangen van Karel? Waarom wordt er ineens alleen maar over voetbal gepraat? Geef ons eens aandacht!!!???) Sorry dames. Effe lekker niet.
Twee weken geleden zat ik opeens in een Duits stadion! Bij de wedstrijd. Borussia Dortmund – Werder Bremen. Dezelfde goede vriend stuurde mij een bericht: “Dit weekend naar Borussia – Werder?”. Hij wist bij het versturen van het bericht, allang wat mijn antwoord zou zijn. Volmondig; ja! Peter Bosz, oud-coach van Ajax, zit lastig in Dortmund. Hij moest deze wedstrijd winnen, anders was het einde verhaal voor hem. Dus wij erheen!
Alles goed en wel zaten we samen met 81.000(!) anderen naar een voetbalwedstrijd te kijken. De wegen rond Dortmund konden deze drukte absoluut niet aan wat resulteerde dat wij pas in de 35-ste minuut op onze stoeltjes zaten. Maar wat een geweldige ervaring. De fans van beide teams zitten gewoon tussen elkaar. Mensen respecteren elkaar. We zagen mensen keihard juichen voor een doelpunt van Werder, terwijl er allemaal Dortmundsjaaltjes omheen zaten.
Ik ben sinds de lessen van mijn middelbareschooldocent Duits, Vincent van Steenis, heel erg geïnteresseerd geraakt in de Duitse taal. Ik kan het goed verstaan, spreek het een beetje en geniet volop van het prachtige accent. Dus terwijl wij lachen om het leuke accent horen we tegelijkertijd geen enkel onvertogen woord. Een aantal keer “scheisse”, en“spiel nach mitte”. Meer was het niet!
Nou, probeer dat maar eens in een Nederlands stadion te vinden. Zulke netheid. In Nederland krijg je, als je zou turven, minstens vijftig ziektes op allerlei ledematen toegewenst. Zijn er mensen ‘hoerenjong’ en is de tegenstander het doelwit van spreekkoren. In Duitsland niets van dat al. Heerlijk. Gewoon lekker een pot voetbal kijken. Het eigen team terecht uitfluiten, omdat er niet naar behoren gespeeld werd en lekker een pak op de broek gekregen van Werder Bremen. (1-2)
Niet veel later kwam het nieuws dat Peter Bosz was ontslagen bij Dortmund. Zonde! Of toch niet? Want in Amsterdam is men op zoek naar een opvolger! En laat ik nou net iemand weten die daar geschikt voor is! Zal ik het dan heel lief aan hem vragen?
“Lieve Peter Bosz, kom je alsjeblieft terug? Het was zo leuk met jou! Ik hoop van je te horen.”
Tot volgende week,
K.
