Meebewegen
Volgens mij is de wereld gebaat bij een beetje meebewegen. Iedereen heeft daar zoveel profijt van; meebewegen.
Denk maar aan een helpdesk, waarbij de telefonist meebeweegt met jouw zure modem-situatie. Daardoor heb je opeens weer wat lucht in je hoofd.
Ik wens voor iedereen een weegschaal die boven je hoofd zweeft. Dat je ziet hoeveel een ieder heeft meebewogen, en hoe jij daar dan mee om zou kunnen gaan. Hoe hangt de vlag erbij? Oeh wel erg naar links he? Nou! Dat betekent dat je wel wat van de ander mag vragen en dat die met jou mag meebewegen.
Heeft de ander al heel veel meebewogen? Dan weet je dat jij zelf wat mee zou kunnen bewegen. In plaats van puur je eigen zin door te drijven. Dat gaat dan waarschijnlijk niet lukken, en krijg je ruzie of conflict. Je mag meebewegen met de ander, dat geeft ook weer verrijking voor je eigen leven.
Situaties worden dan veel eerlijker en duidelijker.
Stel je voor dat je jezelf kut voelt, en dat kut gevoel naar steeds dezelfde mensen projecteert. Dan zie je de weegschaal naarmate de tijd vordert steeds verder naar een kant schuiven waardoor je van de ander niet meer hoeft te verwachten dat die nog soepeltjes met je meebeweegt.
De ene weegschaal zal sneller gaan dan de ander, maar dat het inzichtelijk is maakt al een boel verschil.
Relaties bijvoorbeeld. Je zal altijd zien hoe de verhoudingen liggen. Je zal altijd zien als man of vrouw hoe de situatie is. Dat de vrouw niet op zoek hoeft naar onrust of drama, omdat ze kan zien dat de man al heel veel heeft meebewogen. Dat ze weet dat ze gewoon op een onbewaakt moment iets heel liefs voor hem mag doen.
Of dat de man niet hoeft te denken dat hij nog met z’n vrienden uit kan gaan omdat zijn weegschaal wel heel erg de andere kant op uitslaat. Dat wordt gewoon een avondje Grey’s Anatomy vriend, en jij zal de boodschappen moeten doen. En dan ook gewoon zonder morren accepteren dat je nog een keer terug moet omdat je het verkeerde hebt gehaald.
En dan zijn dit nog maar de kleine zaken in het leven.
Meebewegen.
K.
