Snacks
Karel, kan jij snacks kopen?
Dat vroeg mijn vriendin aan mij. “Kan jij snacks kopen? Maar geen chips of iets zoals dat.”
Ze voelde zich niet zo lekker, wilde toch wat eten ‘s avonds en graag op de gezonde toer. Ik koop een halve kilo dadels en driehonderd gram walnoten. Suikers, ijzers. Aansterken! En misschien nog wel lekker ook.
Ik doe de huiskamerdeur open. Ik leg de spullen op de stoel en ik vraag: “Lust je dit? Of wil je dat ik iets anders voor je haal?” “Ik lust dit wel ja.”
Daarna zegt ze een kwartier niks tegen me. Loopt na het kwartier richting de slaapkamer en doet de deur dicht. Ik zit gebakken denk ik. Ik heb nieuwe uitdagingen gekocht, ze lust het ook nog eens. Ik hoef niet meer weg. De avond is begonnen.
-bzzz- Mijn telefoon trilt. Het is een berichtje van mijn vriendin vanuit de slaapkamer. Is het een berichtje wat mij heel erg gaat opwinden? “Liefje, we leren elkaar steeds beter kennen. Ik had je gewoon een lijstje mee moeten geven. Zou je dit willen halen?”
-Avocado
-Courgette
-Kipgrillworst
-Hummus
-Vegetarische hotdogs
Ik loop naar de slaapkamer en zie mijn prachtige vriendin ontevreden naar haar telefoon staren. Ze is teleurgesteld in mijn walnoten en dadels. Die ik als ‘snacks’ heb getypeerd.
Maar je voelde je toch niet zo lekker? Daarom dacht ik aan dadels en walnoten. Ze lacht en schreeuwt al lachend: “Dadels zijn niet gezond! Ze zijn ontzettend zoet! Heb jij mij ooit dadels of walnoten zien eten? Nee toch? Waarom denk je dan dat ik het lekker vind?”
Ik heb mijn jas al aan en loop richting mijn schoenen. Ik koop alles van het lijstje wat zij mij heeft gegeven. Ik zit goed denk ik. Ik loop naar huis, doe de deur open en loop de trap op. -bzzzz- “Als je misschien nog tuc’s mee kan nemen? Zou fijn zijn! Zo niet, dan niet hoor!”
Dit meen je niet! Gelukkig is het niet erg. Ze begreep het wel. We lachen erom. Ze zegt dat ze graag door mij verrast wilde worden met snacks. Voor de verrassing ben ik geslaagd. Maar voor de echte snacks moest ik nog een keer terug.
De dag erna hebben we allebei vrij. Ik zoek naar de, nog open te maken, zakken dadels en walnoten. Mijn vriendin schildert en ik lig op de bank. Ik heb heel veel moeite met de zak walnoten. Ik krijg ‘m niet open! Na een paar keer lief aan de zak getrokken te hebben, gebruik ik iets grover geweld.
Pats! Open! Maar ook de hele bank onder de walnoten. Ze is uit haar focus, loopt van het schilderij weg en pakt een bakje. Al lachend stopt ze de zak walnoten in het bakje.
Dat is nou liefde.
Tot volgende week,
K.
